Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vītes Col

  • 1 arcellacae vites

    arcellacae vītēs, eine unbekannte Art Weinstöcke, Col. 3, 21, 3.

    lateinisch-deutsches > arcellacae vites

  • 2 arcellacae vites

    arcellacae vites, f. Col. une vigne inconnue.

    Dictionarium latinogallicum > arcellacae vites

  • 3 arcellacae vites

    arcellacae vītēs, eine unbekannte Art Weinstöcke, Col. 3, 21, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcellacae vites

  • 4 arcellacae vites

    arcellacae vītes, a species of the vine, now unknown, Col. 3, 21, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > arcellacae vites

  • 5 Adaperio

    ădăpĕrĭo, īre, pĕrŭi, pertum - tr. - [st2]1 [-] ouvrir entièrement. [st2]2 [-] découvrir, mettre à nu, mettre au jour.    - caput adaperiam, Sen.: je me découvrirai.    - adapertae vites, Col. vigne déchaussée.    - omnia adaperire, Plin.: dégager tous les organes, purger.    - ad criminationem invidiorum adapertae sunt aures, Curt. 9: ses oreilles s'ouvrirent à la calomnie des envieux.    - nubes discussae adaperuere caelum, Plin.: les nuages, en se dissipant, laissèrent voir le ciel.    - adaperta fides, Stat.: loyauté manifeste.
    * * *
    ădăpĕrĭo, īre, pĕrŭi, pertum - tr. - [st2]1 [-] ouvrir entièrement. [st2]2 [-] découvrir, mettre à nu, mettre au jour.    - caput adaperiam, Sen.: je me découvrirai.    - adapertae vites, Col. vigne déchaussée.    - omnia adaperire, Plin.: dégager tous les organes, purger.    - ad criminationem invidiorum adapertae sunt aures, Curt. 9: ses oreilles s'ouvrirent à la calomnie des envieux.    - nubes discussae adaperuere caelum, Plin.: les nuages, en se dissipant, laissèrent voir le ciel.    - adaperta fides, Stat.: loyauté manifeste.
    * * *
        Adaperio, adaperis, pen. corr. adaperui, adapertum, adaperire. Liu. Ouvrir.
    \
        Nubes discussae adaperuere caelum. Plin. Ont descouvert.
    \
        Adaperire interanea hominis dicitur ius herbae. Plinius. Resouldre. \ Adapertae vites. Colum. Deschaussees.

    Dictionarium latinogallicum > Adaperio

  • 6 Gemini

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > Gemini

  • 7 gemini

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > gemini

  • 8 geminus

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > geminus

  • 9 gemellus

    gĕmellus, a, um, adj. dim. [geminus], born at the same time, twin-born, twin- (mostly poet.; cf. geminus).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    flebat avus Phoebeque soror fratresque gemelli,

    Ov. H. 8, 77:

    proles,

    id. ib. 6, 121; id. M. 9, 453:

    fetus,

    id. H. 6, 143:

    partus,

    id. M. 6, 712; Vulg. Cant. 4, 2.—
    B.
    Subst.: gĕmellus, i, m., a twin:

    gemelle Castor et gemelle Castoris,

    Cat. 4, 27:

    namque est enixa gemellos,

    Ov. M. 11, 316; cf. Verg. E. 1, 14:

    hac in re scilicet una Multum dissimiles, at cetera paene gemelli Fraternis animis, etc.,

    Hor. Ep. 1, 10, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double:

    poma cohaerentia et gemella,

    Plin. 15, 14, 15, § 51:

    vites,

    that have two clusters on one stalk, id. 14, 2, 4, § 21 (for which:

    geminae vites,

    Col. 3, 2, 10):

    gemella legio,

    formed out of two legions, Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. geminus, II. A.—
    B.
    Resembling or like, as twins:

    par nobile fratrum, Nequitia et nugis pravorum et amore gemellum,

    Hor. S. 2, 3, 244:

    pinus,

    Mart. 10, 92, 3:

    uniones,

    id. 12, 49, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > gemellus

  • 10 Marea

    Mărĕa and Mărĕōta, ae, f., a lake [p. 1114] and city of Lower Egypt, not far from Alexandria (called in Gr. Marea), Edict. Just. 13, 1; 9; 17 sq.—
    II.
    Hence,
    A.
    Mărĕō-tĭcus, a, um, adj., Mareotic:

    (vinum),

    Hor. C. 1, 37, 14:

    vites,

    Col. 3, 2.— Transf.: Egyptian:

    arva,

    Ov. M. 9, 733:

    cortex,

    the papyrus plant, Mart. 14, 209:

    labor,

    the Egyptian pyramids, id. 8, 36, 3:

    arbiter,

    i. e. Busiris, Stat. S. 4, 6, 103.—
    B.
    Mărĕ-ōtis, ĭdis, adj. f., = Mareôtis, Mareotic: Mareotis Libya, a part of Libya bordering on Egypt, whose inhabitants are called Mă-rĕōtae, Mareôtai, Plin. 5, 6, 6, § 39:

    palus,

    the Mareotic lake, Lake Mareotis, id. 5, 10, 11, § 62; or absol.: Mărĕōtis, Luc. 9, 354:

    puppis, i. e. navis Alexandrina,

    Stat. S. 3, 2, 103:

    uva,

    Luc. 10, 160:

    vites,

    Verg. G. 2, 91; Plin. 14, 3, 4, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > Marea

  • 11 Mareota

    Mărĕa and Mărĕōta, ae, f., a lake [p. 1114] and city of Lower Egypt, not far from Alexandria (called in Gr. Marea), Edict. Just. 13, 1; 9; 17 sq.—
    II.
    Hence,
    A.
    Mărĕō-tĭcus, a, um, adj., Mareotic:

    (vinum),

    Hor. C. 1, 37, 14:

    vites,

    Col. 3, 2.— Transf.: Egyptian:

    arva,

    Ov. M. 9, 733:

    cortex,

    the papyrus plant, Mart. 14, 209:

    labor,

    the Egyptian pyramids, id. 8, 36, 3:

    arbiter,

    i. e. Busiris, Stat. S. 4, 6, 103.—
    B.
    Mărĕ-ōtis, ĭdis, adj. f., = Mareôtis, Mareotic: Mareotis Libya, a part of Libya bordering on Egypt, whose inhabitants are called Mă-rĕōtae, Mareôtai, Plin. 5, 6, 6, § 39:

    palus,

    the Mareotic lake, Lake Mareotis, id. 5, 10, 11, § 62; or absol.: Mărĕōtis, Luc. 9, 354:

    puppis, i. e. navis Alexandrina,

    Stat. S. 3, 2, 103:

    uva,

    Luc. 10, 160:

    vites,

    Verg. G. 2, 91; Plin. 14, 3, 4, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > Mareota

  • 12 Mareotae

    Mărĕa and Mărĕōta, ae, f., a lake [p. 1114] and city of Lower Egypt, not far from Alexandria (called in Gr. Marea), Edict. Just. 13, 1; 9; 17 sq.—
    II.
    Hence,
    A.
    Mărĕō-tĭcus, a, um, adj., Mareotic:

    (vinum),

    Hor. C. 1, 37, 14:

    vites,

    Col. 3, 2.— Transf.: Egyptian:

    arva,

    Ov. M. 9, 733:

    cortex,

    the papyrus plant, Mart. 14, 209:

    labor,

    the Egyptian pyramids, id. 8, 36, 3:

    arbiter,

    i. e. Busiris, Stat. S. 4, 6, 103.—
    B.
    Mărĕ-ōtis, ĭdis, adj. f., = Mareôtis, Mareotic: Mareotis Libya, a part of Libya bordering on Egypt, whose inhabitants are called Mă-rĕōtae, Mareôtai, Plin. 5, 6, 6, § 39:

    palus,

    the Mareotic lake, Lake Mareotis, id. 5, 10, 11, § 62; or absol.: Mărĕōtis, Luc. 9, 354:

    puppis, i. e. navis Alexandrina,

    Stat. S. 3, 2, 103:

    uva,

    Luc. 10, 160:

    vites,

    Verg. G. 2, 91; Plin. 14, 3, 4, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > Mareotae

  • 13 Mareoticus

    Mărĕa and Mărĕōta, ae, f., a lake [p. 1114] and city of Lower Egypt, not far from Alexandria (called in Gr. Marea), Edict. Just. 13, 1; 9; 17 sq.—
    II.
    Hence,
    A.
    Mărĕō-tĭcus, a, um, adj., Mareotic:

    (vinum),

    Hor. C. 1, 37, 14:

    vites,

    Col. 3, 2.— Transf.: Egyptian:

    arva,

    Ov. M. 9, 733:

    cortex,

    the papyrus plant, Mart. 14, 209:

    labor,

    the Egyptian pyramids, id. 8, 36, 3:

    arbiter,

    i. e. Busiris, Stat. S. 4, 6, 103.—
    B.
    Mărĕ-ōtis, ĭdis, adj. f., = Mareôtis, Mareotic: Mareotis Libya, a part of Libya bordering on Egypt, whose inhabitants are called Mă-rĕōtae, Mareôtai, Plin. 5, 6, 6, § 39:

    palus,

    the Mareotic lake, Lake Mareotis, id. 5, 10, 11, § 62; or absol.: Mărĕōtis, Luc. 9, 354:

    puppis, i. e. navis Alexandrina,

    Stat. S. 3, 2, 103:

    uva,

    Luc. 10, 160:

    vites,

    Verg. G. 2, 91; Plin. 14, 3, 4, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > Mareoticus

  • 14 Mareotis

    Mărĕa and Mărĕōta, ae, f., a lake [p. 1114] and city of Lower Egypt, not far from Alexandria (called in Gr. Marea), Edict. Just. 13, 1; 9; 17 sq.—
    II.
    Hence,
    A.
    Mărĕō-tĭcus, a, um, adj., Mareotic:

    (vinum),

    Hor. C. 1, 37, 14:

    vites,

    Col. 3, 2.— Transf.: Egyptian:

    arva,

    Ov. M. 9, 733:

    cortex,

    the papyrus plant, Mart. 14, 209:

    labor,

    the Egyptian pyramids, id. 8, 36, 3:

    arbiter,

    i. e. Busiris, Stat. S. 4, 6, 103.—
    B.
    Mărĕ-ōtis, ĭdis, adj. f., = Mareôtis, Mareotic: Mareotis Libya, a part of Libya bordering on Egypt, whose inhabitants are called Mă-rĕōtae, Mareôtai, Plin. 5, 6, 6, § 39:

    palus,

    the Mareotic lake, Lake Mareotis, id. 5, 10, 11, § 62; or absol.: Mărĕōtis, Luc. 9, 354:

    puppis, i. e. navis Alexandrina,

    Stat. S. 3, 2, 103:

    uva,

    Luc. 10, 160:

    vites,

    Verg. G. 2, 91; Plin. 14, 3, 4, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > Mareotis

  • 15 cotonia

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > cotonia

  • 16 Cydon

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydon

  • 17 Cydonea

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydonea

  • 18 cydoneum

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > cydoneum

  • 19 Cydoneus

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydoneus

  • 20 Cydonia

    Cydōnĭa or Cydōnēa, ae, f., = Kudônia, an ancient and celebrated town on the north coast of Crete, now Canea, Mel. 2, 7, 12; Plin. 4, 12, 20, § 59 Sillig N. cr.; Flor. 3, 7, 4.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cydon, ōnis, m.
    1.
    A Cydonian, Verg. A. 12, 858.—
    2.
    A son of Phorcus, Verg. A. 10, 325.—In plur., Luc. 7, 229.—
    B.
    Cydōnĭus, a, um, adj., Cydonian: spicula, poet. for Cretan, Verg. E. 10, 59; cf.

    arcus,

    Hor. C. 4, 9, 17.—So esp. freq. Cydonia (and Latinized cotonia, cotonea) mala; also absol.: cydōnĭa ( cŏtōnĭa, cŏtōnĕa), ōrum, n., a quince or quince-apple, Plin. 15, 11, 10, § 37; Col. 5, 10, 19; Macr. S. 7, 6; Varr. R. R. 1, 59; Col. 12, 47, 1; Prop. 3 (4), 13, 27.—Cydonia arbor, or absol.: cydōnĭus, ii, f., a quince-tree, Pall. Febr. 25, 21; 25, 20; id. Insit. 99 al.— cydōnĕum, i, n., quincejuice, quince-wine, Dig. 33, 6, 9.—
    C.
    Cydōnēus, a, um, adj., Cydonian:

    juvencae,

    Ov. A. A. 1, 293: pharetrae, poet. for Cretan, id. M. 8, 22:

    sagittae,

    Stat. Th. 7, 339:

    harundo,

    Sil. 10, 261.—
    D.
    Cydōnītes, ae, adj., Cydonian:

    vites,

    Col. 3, 2, 2.— Subst.:

    Cy-dōnītes

    , ae, m. (sc. oinos), quince-wine (cf. B. fin.), Pall. Oct. 20.—
    E.
    Cydōnĭātae, ārum, m., the inhabitants of Cydonia, Liv. 37, 60, 3; Plin. 8, 58, 83, § 228.

    Lewis & Short latin dictionary > Cydonia

См. также в других словарях:

  • vigne — Vigne, Vinea, Vitis. Jeune vigne, ou vigne nouvelle, Nouelletum, Malleolus. Vigne sauvage, ou bastarde, Taminia, Labrusca. Vignes de bon complant, Generosae vites. Basse vigne, Humilis vitis. Vigne blanche, ou Coulevrée, Bryonia. Vignes couchées… …   Thresor de la langue françoyse

  • vite — [ vit ] adj. et adv. • mil. XIII e; viste mil. XIIe; « prompt, hâtif » en a. fr.; o. i., probablt rad. expressif I ♦ Adj. (vx après le XVIIe; repris fin XIXe) Sport ou littér. Rapide. Le coureur le plus vite. « C est un mouvement qui est vite ou… …   Encyclopédie Universelle

  • voir — [ vwar ] v. <conjug. : 30> • XIIe veoir; vedeir 980; lat. videre I ♦ V. intr. (1080 vedeir) Percevoir les images des objets par le sens de la vue. C est « un postulat bien ancré, qu un nouveau né [...] “ça” ne voit pas » (F. Leboyer). Ne… …   Encyclopédie Universelle

  • claire — clair, claire (klêr, klê r ) adj. 1°   Qui a l éclat du jour, de la lumière. Le bois sec fait un feu très clair. •   Mais, ô planète belle et claire...., MALH. II, 4. •   Adieu donc, clairs soleils si divins et si beaux, Adieu l honneur sacré des …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • clair — clair, claire (klêr, klê r ) adj. 1°   Qui a l éclat du jour, de la lumière. Le bois sec fait un feu très clair. •   Mais, ô planète belle et claire...., MALH. II, 4. •   Adieu donc, clairs soleils si divins et si beaux, Adieu l honneur sacré des …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • SPÉLÉOLOGIE — Dans son acception courante, le mot spéléologie désigne les activités variées qui conditionnent ou accompagnent l’exploration des cavernes, en distinguant la spéléologie sportive, correspondant aux techniques de l’exploration des grottes, et la… …   Encyclopédie Universelle

  • Inégalités dans la musique baroque — Les inégalités dans la musique baroque concernent les articulations, la durée des notes et des silences, la dynamique propre à chaque note, le timbre de chaque note et l échelle des hauteurs qui est utilisée. Sommaire 1 Introduction 2 Les notes… …   Wikipédia en Français

  • Ojocaliente zacatecas — Enciclopedia de los Municipios de México ESTADO DE ZACATECAS OJOCALIENTE NOMENCLATURA Denominación Ojocaliente. Toponimia Ojocaliente fue fundado en 1620, por don José Teodoro de Bastidas, dándose el nombre de “Villa de Sacramento o Real de Minas …   Wikipedia Español

  • loge — [ lɔʒ ] n. f. • 1135; frq. °laubja I ♦ 1 ♦ Vx Abri de branchages, de feuillages. ♢ Construction rudimentaire. ⇒ cabane, hutte. « une loge de charbonnier, basse, arrondie en forme d œuf » (Genevoix ). 2 ♦ Archit. Galerie extérieure pratiquée à l… …   Encyclopédie Universelle

  • vis — [ vis ] n. f. • viz « escalier tournant » v. 1170; lat. vitis « vigne », et par ext. « vrille de vigne » 1 ♦ Escalier tournant en hélice autour d un axe, dit « noyau », qui soutient toutes les marches. « Ils sortirent sous le porche et montèrent… …   Encyclopédie Universelle

  • grand — grand, ande (gran, gran d ; le d se lie : un gran t homme ; au pluriel, l s se lie : de gran z hommes) adj. 1°   Qui a des dimensions plus qu ordinaires. 2°   Il se dit pour marquer simplement différence ou égalité entre des objets que l on… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»